Bir Sahil Yoklaması Şiiri - Cahit Zarifoğlu

Bir kaç balıkçı belirdi
Başları kollarının üzerine eğilmiş
Dinler gibi oltalarıyla balık dilini

Martı kendiyle halkalanır:
haydi ana
sen karadan
ben kumsaldan

Sen bulgur çuvalından peynir ceresinden
nice yufka ekmeği külekten
kış yemişini şireyi tahta sandıktan
aç misafir sofralarını nişe kokularıyla
Çamaşırı bakır leğenlerde dengele
taş mutfaklarda
arınırken odun ateşiyle ısınan sağlam sularda

Ben
birden
kıyıya çekilmiş sığ sularda
taşlarda çırpınan kofana

Bir kaç balıkçı daha belirdi
Gözleri ellerinin üzerinde siperlenmiş
Nöbetini bekler gibi kaderin