Bir Şafaklık Değil Şiiri - Ferhat Eren

Bir şafaklık değil ki aşkımız canım.
Ben papatyaları her mevsim açtığı için severim.
Martıların,denizleri fırtınalarda bile terk etmediğini bilirim.
Gecelerin rengi yıldızları söndürene kadar,
Hayallerimin sahilini dövdükçe aşkının dalgaları
Avuçlarında yeşeren sevda çiçekleri
Senin için çarpan yüreğimde yaşadıkça baharı
Yüreğimin son vuruşu seni için olacak.
Göçmen kuşlara özenmedikçe bedenime misafir ruhum
Ruhun ruhuma sarmaş dolaş,aşkım ebedi kalacak

Hiç ayrılmayalım olur mu bebeğim
Papatyaların boynu bükülmesin ayrılık ateşi kavurmasın onları
Veda sözcükleri göçmen kuşların olsun
Bize açmasın kollarını hasret rüzgarları

Dudaklarından içeyim hayat suyunu doya doya
Ruhuna sarılıp yüreğini öpmek istiyor dudaklarım
Ellerim de duymak istiyorum sıcak tenini
Kuş tüyü göğsünde küçük bir yerde bana ver olur mu
Güllerin kokusu ellerin olsun,bana özletme cennet çiçeklerinden aldığın kokunu.

Düşüncelerimi esir aldı sevdanın mahrem elleri.
Yasaklarına razıyım ama güzel yüzüne bakmaktan ne olur mahrum etme beni.
Belki deliyim,belki şaşkın
Belki sana çok şey veremiyorum
Yemin ediyorum ki çiçeğim
Seni kendimden bile çok seviyorum.