Bir Sade Kahve Şiiri - Mahmut Çiçekdağı

Bir sade kahve eşliğinde
Baharın sensizliğin kokusundan
Nefes aldım seni yudumladım
Göğsüme doldurdum
Dudaklarıma yapıştırdım
Kardelen yaseminlerin Kokularını polenlerini
Serptim hayallerimi Gün doğumlarına
Gecelerde filizlendirdim rüyalarımı
Pencere mimin kirlerinin arasında
Seyre daldım güneşi saklayan limon çiçeklerini
Sokakta oynayanların çocuklarının çığlıklarında
Yarınlarımı eğlendirdim
Uzandırdım hayallerimi nehir kıyındaki
Bir şiir sefasına
Sensizliğe engel olan yollarda tümsekleri kırdım
Yalnızlığın ayrılığın çeşmesinden son bıraktığın suretini akıttım
Akşamın eşliğinde yudumladım çay sefasında
Bir daha sensizliği gökyüzü ile yıldızlarla demledim
Her yudumla çay bağrımı yakarken
Sensizliğin esinti rahatlatıyor yüreğimi