Bir SABAH YÜRÜYÜŞÜMDEN..

Yolun bir yanında Çamlar,öbüryanında Çınarlar;
Duaya açılmış gibi,yüksek-yüksek Palmiyeler…
Grileşmiş hep tepeler,Sahilboyu,ıssız,sessiz;
Yeşile hasret bahçeler..Yürüyorum gene sensiz…
Sisli tepelerin sırtı,kıyılar otsuz,çiçeksiz,
Denizde yok bir kıpırtı..Karşı dağlar yeşilliksiz! .
Gariplik sarmış yolları..Kayıp,rüzgârın nefesi…
Kırılmış ağaç dalları..Duyulmuyor bir kuş sesi…
Gariplik beni ürküten..Sensiz hüzünlüyüm,zaten! ..
——-
Tempolu adımlarıyla,
Bakınmadan sağa-sola,

Sahilboyunca,yalınız;
Tekbaşına yürüyen Kız…

Biliyorum,O bir yetim..
Konuşmak değil niyetim..
..
Sabahları rastlıyorum,
O’nu biraz tanıyorum..

Hep aynı spor kıyafet..
Uzaktan bakınca…Afet! .

Görünüş biraz bakımsız;
Kaşına çekmemiş cımbız…

Hafif solgun dudakları,
Zarif burun kanatları…

Şal’i,rengarenk oyalı,
Saçı kızıla boyalı.

Endam heykeli andırır…
Afrodit’i kıskandırır! ..

Gûya çaktırmıyorsa da..
Güzelliğinin farkında..
—
Ezilip-parçalanmasa,kahpe feleğin çarkında! ..
Ne olsa,zor,Kız evlâdı; zaten “.Yok Kadın’ın adı..”!

Dilerim ki,O da birgün yuva kurar,dernek-düğün…
Ömrünce Eş’i kolunda,yürürler ÇUĞRA yolunda…

-ERDEK
18.01.2008 /ÇUĞRA YOLUNDA.