her sabah arşınladığım yolu okulumun
akşamları fırından aldığım taze somun
ve titreyen ateşi geceleyin mumumun
hepsi hepsi rüya olacak bir sabah vakti
kısa hayatım gözümün önünden geçecek
içli bir şarkı olacak kokladığım çiçek
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta