Bir sabah vakti Şiiri - Şair Faustus_

sabah ezanına uyandım
bir telaş içinde
lakin dinin farzı olduğundan değil
farzımın vacip getirdiğinden

evde bir müddet boş odaları dolandım
sessiz sedasız bir köşesinde oturdum
kokunun sindiği o koltuğun tam karşına kuruldum
bakmaya doyamıyorum yokuluğunun oturduğu
o boşluğa

ruyamda seni görmüştüm sırıl sıklam bir gece
yastığımda sen bedenimden taşmışsın
uzanmışsın çırılçıplak beni beklıyorsun öylece
günaha davet eder gibi bir halin var
lakin zaten buralar cehennem günaha ne luzum var

sonra bir cigara çıkarıyorum cebimden sarıyorum yapraklarını sarar gibi yaralarımı
ve daha dermanı bulunmamış bu hastalık sarmış dört yanımı kendimce derman arıyorum
lakin ne çare
yakıyorum cigaramı
bir nefeste çekiyorum içime yokluğunu
sonra ciğerlerim yanıveriyor
lakin ben bu melete ilk defa kullanmıyor
o an anlıyorum ki yokluğundan
ciğerlerim sızlıyor

sonra tekrar yatağıma dönüyorum sürünerek
istemeyerekte olsa
mecburum istemesemde yokluğuna dönmeye
sürünerekte olsa
ve bir sabahta geçiveriyor işte böylece

anlamazsın belkide beni zaten şeklinde uymazdı fikrime