Bir sabah uyandığında burada olmayacağım.
Uyanırken o alıştığın buseyi yanaklarında bulamayacaksın.
Aynanın karşısına geçtiğinde kendini tanıyamayacaksın.
Ben ise kimbilir hangi amaçsız yolculuğun, hangi amaçsız yolcusu olacağım.
Bir sabah uyandığında burada olmayacağım.
Saçlarını eskisi gibi taramak istemeyeceksin.
Apar topar bir şeylerden kaçar gibi evden kendini dışarı atacaksın.
Ben ise kimbilir hangi sabahçı kahvesinde kömür karası gözlerini çay niyetine içeceğim.
Bir sabah uyandığında burada olmayacağım.
Her geçen gün benim yokluğuma alışacaksın.
Benim yokoluşumla beraber aslında yitirdiğin kendin olacaksın.
Ben ise kimbilir hangi özlemlerin vuslatını rüyalarımda yaşayacağım.
Bir sabah uyandığında burada olmayacağım.
Ömrünün son demlerini yaşıyor olacaksın.
Etrafına baktığında kimseleri bulamayacaksın.
Ben ise kimbilir mezar taşımda ne yazdığı belli olmadan yerimi sabitlemiş olacağım.
Üstelik sana bir elveda diyemeden…
Fatih DilliKayıt Tarihi : 10.10.2008 16:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
elbet bunur senide anlayan
yaş değil bilirim bu taneler
gözlerindeki ferdir akan
bu kadar hüzünle örülmüş bir şiire kayıtsız kalamadım, yürekten kutluyorum, tam puanım hanendedir.
TÜM YORUMLAR (1)