Bir Sabah Uyandığımda

Bir sabah uyandığımda o gitti dediler
Duyduğum o sözler ile yıkıldım birden....
Kırılmış bir aynanın parçaları gibi
Paramparça cam kırkları doldu yüreğime...
Birden yaşam pınarım sevincim kurudu
Parlayan güneşim yok olmuştu....
Her şey zifri karanlığa büründü

Üzülme acıların zamanla gecer unutursun
Zaman her şeyin ilacıdır dediler...
Öyleyse neden büyüyor içimdeki acılar
Özlemi her geçen günde artarken..
Bir kurşun gibi delip geçiyor....

Neden sönmüyor yüreğimdeki ateş
Her gecen gün biraz daha kor olarak
yangınlara dönüyor gittikçe...
Esen rüzgarlar bile körüklüyor
Şimdi bu yangını ruhumda sinsice...

Hasreti büyüyor içimde günler geçtikçe
Değişmiyor yüreğimde hiçbir şey....
Şimdi onsuz geçiyor yaşam ve zaman
Unutursun demişlerdi ya...
Hani nerede öyleyse unutmak
Neden büyüyor özlemi her geçen günde...

Geriye dönüp ona baktığım yerde
Sessizce bana el salıyor özlemiyle....