Bir sabah namazında anımsarım,
Sebepsizce hıçkırıklarım yazın küllerine yalınmış
kalkmıştı uykusundan
Sedemin kumlarında tutamadığım yaşamın sırrı
çözülürken çörtenlerden.
Bir sabah namazı anımsarım,
O sabahların kurutulmuş sazlarındaanlamsızlığa
düştüğüm duruşların sis yüzü, yokuşların
çiy yönüne bir gönençti,
ben o anları bilmesemde.
Bir sabah namazı anımsarım,
İlk gençliğim, yılların tozlarına arınıp
dalların iniltisini dinliyordu,
Masumluk yaşları doruklardan karlarını süzse de
aradığını bilmeyen o haşarı çocuğa
Bu sazların adı konulmaz sisleri bilinmedik gözyaşıydı.
Ve bir sabah namazında
Gökyüzü soyunmuştu yaşmaklarını, yolcular
geceyi sormuş, mektupları bizleri arıyordu
Bizler yolcu olduğumuzu bilmesekte.
Kayıt Tarihi : 4.2.2025 21:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!