Bir Sabah Namazı Şiiri - Önder Çağıran

Bir sabah ezânı karanlıkları
Bertaraf ederek yankılanırken
Nicedir gözü uykuya varmamış
Bir mü'min yerinden doğruldu. Derken
Şavk şavk atıyordu şafak. Gecenin
Iztıraplı yüzü ağarıyordu.
Tezekkür kuşları koro hâlinde
Ötüşerek zamânı sarıyordu.
Sabah namazı kılarken kâinât
Kaygısız, feyizsiz yatanlar neden
Kendileri için de ezânların
Okunduğunu unuturlar? Ve sen
Mü'min, bizi de unutma du'ânda.
Değişmezsin bir sabah namazının
Tadını zevksiz zevklere. Geceyi
Tenvîr eden kâinât niyâzının
Yüce dağlarda akis bırakarak
Terennüm edilirken bir bestesi
Âlemlerin Rabbı'nın rahmet rahmet
Rûhları kaplar aşk-ı bercestesi.