Bu sabah namazından sonra yatmak için uzandım.
Uyku tutmadı. Oysa uyumak istiyordum.
İçimdeki BEN uyuyamıyordu. Beni rahatsız ediyordu. Bana:
'Ey sen kalk! Sorgun var, kendini savun.' Diyordu.
Susturmak istedim. Başaramadım. Yine:
'Ey sen kalk! Seni mahkemeye verdim. Mahkeme zamanıdır. Kalk savunmanı yap.' Diye ısrar ediyordu.
Ne çare, kalktım.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta