Bir Sabah Kalktım Ki

Bir sabah kalktım ki
Dövünüp duruyor sabah yeli
Gölcük Adapazarı İzmit yerle bir
Şiirin neye yarar şair…

Gül renkli harmanisini almış
Kapkara bir şala bürünmüş şafak
N’olur benden bilmeyin diyor yalvararak
Doğan gün benden değil…

Savruluyor yollarda
Notaları güneşi karşılama senfonisinin
Orman yangınından da beter
Acıyla inliyor ağaçlar
Çaresiz sersefil…

Ah bunları da mı görecektim
Gözyaşları sicim gibi
Boyunları bükük
Küçük tabutlar taşıyor kuşlar
Dizilmiş bir bir…

Soframdaki biricik ekmeği verdim
Benden mektup isteyen güvercine
Götür dedim
Ölü çocuklara bölüştür…

Bir sabah kalktım ki
Kalkmaz olaydım
Ayıplıyor beni yıkılan her şey
Bir taşı kaldırmak yerine
Utandım şiir yazdığım için…

Öte-Beri’den