Bir Sabah Gibi Şiiri - Ali Bayram 4

Bir sabah gibi kalktın içimden,
Henüz kuşlar bile uyanmamışken.
Ne kapı gıcırdadı giderken,
Ne ayakkabın iz bıraktı eşiğimde.

Oysa sen
gülüşünü bırakırdın masama,
Solmayan bir karanfil gibi,
Gözlerine her bakışta yeniden açardı.

Şimdi sustu her şey.
Perdeler bile başka düşüyor camdan,
sanki ışık seni hatırlatmaktan korkuyor.
Sana anlatmadığım şiirler,
kâğıda değmeden daha içimde kül oluyor

Ve en garibi:
Adını anmıyorum artık.
Sadece susarken dudaklarım,
senin adınla titriyor hâlâ.