Rüzgârlı bir sabah,
Fesleğenimle başbaşa
Evimin en sevdiğim köşesi olan,
Mutfak penceresinin önünde sevişiyoruz.
Bir kadın, uçuşan el kadar eteğini
Tutuyor namusluca.
Bir erkek bakıyor pervâsızca.
Fesleğenimi okşuyorum,
Avucuma siniyor,içime yayılan kokusu.
Bir de, gözden kaybolan kadının dedikodusu.
Kimbilir? daha kaç erkeğe
Eteğini tutacak, utanarak!
Ve! daha kaç erkek
Namussuzlukla suçlanacak!
Sevap işlediğini sanarak!
Kayıt Tarihi : 25.7.2009 19:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!