Bir Sabah Şiiri - Mehmet Fatih

Tutunduğum dalları kesseler de bir sabah
herkes gibi bana da küsseler de bir sabah
dönmem,dönmeyeceğim bitirmeden yolumu
kapımda rüzgar gibi esseler de bir sabah
ezilmiş avuçlarım, eğilmemiş başımla
bir kavganın omzuna atacağım kolumu
duvarıma intihar assalar da bir sabah
ve yine söylüyorum, dönmem, dönmeyeceğim
avcumda ağlasan da artık sönmeyeceğim
ve hala inadına sussalar da bir sabah
çıktığım yokuşlardan geri inmeyeceğim
yalnız senin bildiğin suskun mezar taşımla
adımı katil diye yazsalar da bir sabah
ben zaten yaşadıkça hiç bilinmeyeceğim...