Bir sabah mesafeleri teker teker ezip,
Ruzgar olup sessizce saclarina dokunacagim.
Biliyorum yine saclarin bozulacak,
Ve sen yine cok kizacaksin...
Biliyor musun...?
Senin kizmani bile ozledim.
Iste sirf bu yuzden,
Saclarini bir daha,bir daha bozup,
Oradan sessizce kacacagim...
Sonra bir kelebek olup;
Yavasca omzuna konacagim.
Yillara ve zamana inat,
Gozlerinin icin de kaybolacagim,
Sen de ciceklerden benim gibi,
En cok Kardelini seversin,unutmadim.
Bir Kardelen olup acacagim gectigin yollar da..
Eminim beni koparip saclarina takacaksin.
Umut Dunyasi iste,ayaklar altin da ezilmekte var...
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman