Bir sabah 2 Şiiri - Okan Büyükbay

03:34 20.12.2008

Bir sabah

bir sabah hiç sebepsiz ayrılığı sırtlayıp omuzlarına,
çıkıp gideceğini bilseydim kilitlerdim kapıları.
bulamadığım anlamlarla beni yalnız bırakacağını bilseydim,
seni olduğun yerden almak cesaretini göstermezdim.

tutkumun bu kadar büyüyeceğini bilseydim,
kendime seni, içimde benden öteye ilerletmezdim.
böylesine çıkmazlarda kalacağımı ummadığım için,
yüreğinin sokaklarında böyle rahat yürümezdim.

bir sabah hiç sebepsiz ayrılığı sırtlayıp omuzlarına
çıkıp gideceğini bilseydim mühürlerdim kapıları,
sonsuz sevgimle ölümlü dünyamızı ölümsüzleştirirdim,
ve uyurken yanında huzurla hiç tereddütsüz yarını beklemezdim.

bana anlatamadığın her neyse omuzlarında taşıdığın,
kalbinin sesini hiç duymazmı kulakların,
sana tuttuğum aynalarda hiç aşkını sorgulamadın,
o sabahı mı bekledin beni benden alıp gitmek için....

bir sabah hiç sebepsiz ayrılıkla aşkımı kitlediğin odamda,
uyanmak nedir bilirmisin ki sevmeyi göze aldın,
cesaretini aşk sandım yanılmışım,
her gece kahrımı gözlerimden akıttım.

aklımı anlamsızlığın zincirine bağladım,
uzun soluklu bir yolda göğsümü yokluğuna siper ettim
sen koşarken ben anlamsızlıklarla sürüklendim,
sana yetiştiğim anda en anlamsız bulduğum artık sendin...

bir sabah sebepsizliğin aslında en büyük sebep olduğunu,
karmaşalarınla senin kendi dünyanda zaten yalnız olduğunu
vaz geçilmez bir hüküm içinde infazın boynumda soğukluğunu,
anladım ve artık uzaklarında senin sönen bir ateşin külleriyim...

okan büyükbay