Bir sabah Şiiri - Akın Akça

Kanter içinde uyandı yine
'Bazenleri uyumadığım bir
Ay ışığı sabahı'nın
gözbebeğine!

x ışınlarının geçişini hissediyorum içimden.
Giriyor ve çıkmıyorlar.
Bu halleriyle, hiç de davetsiz
Bir misafire benzemiyorlar:
Vücudumu tamamen moleküllerine ayırıyorlar.
Bazen boğazımda tıkanıyor onlar;
Bazen de konuşlanmaya uğruyorlar
‘Konak gamma uzantısı uçar-göçer kolonisi’ onların.
Hepsiyle birlikte içim patlıyor
Ve sanki evreni yaratan
Benmişimcesine bir yadsımayla tekrar
Tekrar katline sebep oluyorum,
Bir beyaz delik avuçlarken
Başka bir evreni; buradaki kara delikten sönerek,
buharlaşarak,
İnilti içinde baş verirken,
ordan..
Ve şaşırtıcı, buradan görüyorum!
Buradan görüyorum doğuşunu,
Demin buradan yola çıkanın, orda

Sanki biraz dağıtsam,
Pelte gibi odamı kaplayacağım;
Ne olur biraz dağıtsam sanki,
Kime ne zararı var
Ama istemem cirit atmasını yıldızların
Duvarlarında evimin
Kuralsız bir işkembecideki
Sahte böcekler gibi.
*

Keman çalan gökyüzü,
Endamıyla dursun erin sözü;
Gurur barınsın araba kaldırımlarında,
Sırf kavga etmeden, soyutlayabilen kişiye …
Rüzgarlar için barınsın dilenen;
Şafaklar için şehit süngüsü, bilenen
Ve süngerler günbatımından,
Birer kadife, pamuk helvası:
İçine çeker, içine …..
Mazgal!
Ve mangal ……
Derken kangal …
Dişlerinde kemik ….
Meğer bunun için koşmuş
? ?

Uygunsuz, bakımsız,
Virane bir işkembecideki
Duvara asılı
Sahte hamamböcekleri gibi
*

Ama yeni geliyor yine güneş
Ve biliyorum debelenen insanlar var yine,
Ulus’tan geçen kamyonetin arka kısmında
Tozu dumana katan ameleler;
Hayvansı nefes alıyorlar,
Ama insan onlar..
Katkı maddesiz ……
O eski uçağın düşüş rivayeti gibi,
Yine Ulus meydanına:
Traji-komik,
Bir Ankara Efsanesi;
Ordan türemiş özürlü
kabilinden adlandırılanlar.