Bir sabah ürkek, mahcup kapına gelsem,
Uyandırsam seni kuşlardan önce gün ağarıyorken.
Sevinir misin beni görünce?
Yaşarken sabahın sessizliğini şaşırır, telaşlanır mısın?
Gösterir misin sevindiğini?
Anlatır mı yüzünün her çizgisi, sevildiğimi...
Bir sabah, yorgun argın henüz güneş doğmadan
Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta