Bir Sabah Şiiri - Ali Fikri Karadeniz

Bir sabah...
Öyle bir sabah ki
Gün açımında;
İlk defa gülerek uyanacağım
Aynalar yalan söylemeyecek ilk defa
İlk defa yüreğimde huzurlanacağım!
Yine ilkler dolacak dünyama
İlk borcumu Senden almıştım
Ve tekrar Sana yollayacağım!

Bir sabah...
Öyle bir sabah ki
Gün açımında;
Gözlerim karanlıklarda doğacak,
Dilim adını anmayacak,
Pembe yağmurlarda yıkacağım
Ve kalkmayacak bedenim sabaha
Musalla taşına uzanacağım...

Bir sabah...
Öyle bir sabah ki
Gün açımında;
Kuşlar ağıtlarımı yakacak
Denizde yakamoz kalmayacak
Ve derin bir çukurda verilecek selâm
Hiç kimseler duymayacak...

Bir sabah...
Öyle bir sabah ki
Gün açımında;
Dört tane dostum gelecek
Ahmet, Osman, Nuri, Kenan
Yavaşça kaldıracaklar beni omuzlarına
Son kez dolaşacağım alaca karanlığında
Trabzon sokaklarında...

Bir sabah...
Öyle bir sabah ki
Gün açımında;
Derin bir mezar açılacak Sonsuza
Ve üzerimi örtecek aşkın ihanetleri
Ben bir daha olmayacağım
Seni bekleyeceğim orada ayakta...

Bir sabah...
Öyle bir sabah ki
Gün açımında;
Sen her zaman 'gülüm' diyordun ya
Nasılda anlıyamadım güllerin solduğunu
Nasıl da uyanmadım
Bu rüyanın bir kabus olduğunu!

Bir sabah...
Öyle bir sabah ki
Gün açımında;
'Sen' diyordun 'Sen'
Ben kendimi bilmiyordum böylesine
Böylesine ihanetle dolup
Böylesine kahrolacağımı
Ben Senin 'İHANET' olduğunu
Ve dolduğunu bilmiyordum...

Bir sabah...
Öyle bir sabah ki
Gün açımında;
Her şeyi ben bilmiyordum
Bir de Senin gerçeklerin vardı!
Belki senelerdir söylüyordun
Hadi bir daha söyle
Ne olur söyle
Söyle dua'nı
Pardon; BEDDUA'nı...........! ! !