Bir Sabah Şiiri - Kemal Doğanay

Benim gönlümde ateş, senin gönlünde yara
Beni şanslı sanmayın benim bahtımda kara

Sabah akşam demeden tepemde döner kuşlar
O kuşları gördükçe gözümde bitmez yaşlar

Ben Mevlaya duacı, sen sözünde durmayan
Bir gün pişman olacak saatini kurmayan

Karanlık gecelerin yıldızı olmak için
Gözlerime bakıpta sormuyorsun ki niçin?

Dökülüyor bak yine dalımdaki yapraklar
Bir gün çiçek açacak bahçemdeki topraklar

Kılıcımı çekince yakarım şu dağları
Hala hatırlar mısın eski güzel çağları?

Analar sevdaları uğrana neden yansın?
Seni seven insanı gönül bahtiyar sansın!

Hak adına Hak için durmadan yazar kalem
Yeter desek de bile kıyamda cümle alem

Haydi artık uyanın göklerde bayrak açın
DOĞANAY geldiğinde her yöne ışık saçın!