Bir sabah uyandığımda, bütün güller solmuştu,
Mevsimler sanki birbirine karışmış, dil lâl olmuştu,
Hasret çökmüştü yine bu bedevinin bahtına.
Gözyaşlarına çanak tutmuştu gönül tahtıda.
Her geçen dakika başka bir hüzün vardı sol yanımda,
Ayrılığın yakıp yıkmıştı belirsiz bir mevsim sabahında.
Hasret çökmüştü yine bu bedevinin bahtına,
Güneşim sönmüştü o meçhul gece karanlığında.
Güven Gürdap
Güven GürdapKayıt Tarihi : 2.7.2017 20:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!