bir sabah
yokluğun dokunuyor parmak uçlarıma
irkiliyorum,
çarpıp kapıyı kaçmak geçiyor içimden
ıslak ayaklarla koşmak boş caddelerde
selam vermeden kimseye
duymadan,
konuşmadan,
kaçmak bu şehirden
bu şehir ki bütün sokakları sen
bu şehir ki bütün köşe başı sen
ve vazgeçiyorum sonra
düşünüyorum;
ya hala bu şehirdeysen.
Kayıt Tarihi : 13.2.2015 10:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!