Bir Saatte Gidersin Şiiri - Sezayi Tuğla

BİR SAATTE GİDERSİN

Eskiden tarla sürme aracı, kara saban,
Çamurlu çarıklarda nasırlaşırdı taban.

Bir çift öküz gücüyle koca tarla sürülür,
Alınan mahsulatta neticesi görülür.

Hocamız çalışırken tarlada ter içinde,
Yoldan birisi geçer yorgun argın biçimde.

Ne bir katır ne eşek, yok binecek aracı,
Bir kaç mil ötedeki köye gitmek amacı.

Durup yol kenarında birazcık nefeslenir,
Bir bilgi almak için Hocamıza seslenir;

"Af edersin bey amca sana bir tek sorum var,
Karşı köye gitmeye ne kadarlık yolum var?"

Cevap alamayınca Hoca duymadı sanır,
Yükseltirken sesini, birazcık ta utanır.

Aynı soruyu sorar, yine cevap alamaz,
Bu durum karşısında tepkisiz de kalamaz;

"Sağır mısın be adam, sana sesleniyorum,
Kaç dakkada giderim karşı köye diyorum."

Yine cevapsız kalır, hırsından deli olur,
Ve adam dayanamaz hızla yola koyulur.

Ardından seslenerek o kişiye şunu der;
"Bir saatte varırsın böyle gidersen eğer."

Adam Hocaya kızar; "Önce niye demedin?
Ben yürüdükten sonra şimdi bir saat dedin."

Yine nükteli cevap, mantığa gelse de ters,
Yürüyen bu adama ve bize verilen ders;

"Ben yürüme hızını görmeden bilemezdim?
Sen yürüdükten sonra varış vaktini sezdim."

Sezayi TUĞLA (17 Temmuz 2020)