Bir Rüzgarsa Şiiri - Melek Dalgıç

Bu gün uçuk kaçık
Şeyler yaptım
Mesela sabah kalktım
Balıkları yemledim
Çiçekleri sulayıp
Birazda sohbet ettim
Şu küçük demliği
Ocakta unutup
Kül ettim
Aylak aylak
Sahilde çakıl taşı sektirdim
Şehrin örtüsü
Bir yorgan gibi
Düşerken geceye
Deniz belli ki efkarında
Kayalara çarpmakla meşgul yine
Martılarsa suskun
Sessizlik orucunda
Bütün yeminler bozulmuş
Şehirse ağlak
Nazlanıyor uykusuna
Bir rüzgar esince
Yüzümü öpen
Sen Anne kokuyorsun
Özleminden
Gözyaşı döken
Ne kadar büyüsem de
Anne deyince
Çocukluğuma dönsem
Saçlarım Anne eli yerine
Rüzgarın okşamasında
Yürüdükçe üzerinde yalınayak
Sanki bütün çakıl taşları
Dile gelmiş
Vaatler değil nasihatler fısıldamasında
Göçebe değil
Şehirde sevgiler
Gecenin koynunda
Beklerken yıldızlar sabahı
Mehtapla selamlaşmasında
Bir gemi kalkarken sahilden
İçinde yolcusuz
Rotası yanmış pusulası şaşmış
Son durakla vedalaşmasında