Bir Rüzgardı Şiiri - Mahmut Avcı

“Üsküdar Risalesi” Şairi Erdem Bayazıt’ın şiirlerinden ilhamla, Üsküdar Risalesi’ne bir ek şiir.

rüzgarı çağırdı, gelecek zamanın devlerini
güçlü kolları, bakışlarında asırlık çınarların gölgesi

her şey başlangıca döndü
toprak toprak iken
ve insan henüz toprak iken
bitimsiz coğrafyalar ve üstünde acıları
geldi ve oturdu şairin üsküdar denen kalbine
sigarasında iki parça oldu fikir
tıpkı külün yere inme arzusu ve dumanın göğe koşusu gibi

önce bir babanın gözlerinden baktı
sonra bir çocuk martılarla oynadı
bir gece işçisi vapurun sesiyle koştu iskeleye
bir kimsesiz elini uzattı – Allah için …
Allah için eli cebine ve kalbine birlikte gitti
bir yaprak daha düştü
gölgenin tembel sakini kediye heyecan oldu
heyecan oldu şaire

üsküdar saçlarından hüzne durdu
öksüz kızlar ve
yetim oğlanlar teker teker geçtiler
fetihten önce de ve bugün …

fidanlar kudretle topraktan yükseldi
ve bin kudretle içini kemirdi böcekler
acıtan bir imge gibi
sayılamayan çok ağrısıyla bir yaşlı,
önce yaşamak düşüncesine, sonra ağrılı eklemlerine
nihayet baki ve ezeli toprağa yaslandı

her şiirine bir işaret koydu şair risalesinin
eğlene dursun saati kolunda
günde beş randevusu var aynı yerde
yeniden başlamak için,

akşamı vuslat bilen/ iki sevgilinin kavuşmak isteyen/ iki elinin arasındaki mütereddit mesafeyi gördü. Sonra diğer eller… ve kavuşmak imkansızı olan diğer eller/ arada uzun bir yol olan eller/ bir birini özleyen eller/ gül deren eller ve gül veren eller/ gül alan eller/ sanki kalbini eline koydu/ dünyayı eline sığdıracaktı …

her günden bir yaş aldığını düşündü
ak sakallarına dokunmak istedi geçen yaşlının
ekzost dumanlarını içine çekti
ve tıkanan her caddede yeşil ışık olmak diledi…

asayiş içimizde dedi;
ve içimizde kaç kolluk kuvveti var.
kaç dünya kurulur içimize

akşamın kızıl yüzüne kendini benzetti.
şavkı insanlara vurdu
deniz gibi coşkun, su gibi aydınlık

ve şair ‘bir rüzgardı’ şimdi
bakışında her şey yeniden var oldu

üsküdar da her şey olur dedi;
doğmak da olur ve ölmek de
doğmak gibi masum olmalı ölmek de

inanmış şaire Azrail
veciz bir rica ile gelir
özlenen uykuya çağırır gibi