Bir rüzgar eser Şiiri - Mustafa Küçükönder

Ve Bir Rüzgar eser,
Sonra Akla Birazcık daha sen düşer
Bir tel daha beyaza döner,
Saçlara kar yağar,
Gönle hüzün, ömre keder....

Oysa Neler umar gönül,
Neler Bekler..

Mavi bir atlas ol,
Gel seril ömrüme,
Yıldızların parıldasın geceye inat..
Anan bir kez daha doğursun seni
Şafak diye, ömrümün ortasına,

Ya da yağmur ol
Çisil çisil kavuşmaya
Yürüsün Adımların..

İskeleme yanaş,
Sonra yak gemini ya da...
Yak gitsin,
Yalnızca biz kalalım,
Yalnızlığa inat,
Yalnızca yarınlara.....

Kendimden yoruldum,
Kendim ol gel bana...
Kendime gel,
Biraz da sen getir yanında,
Bilirsin birarada olmak kadar,
Bir kalabilmek da gerek,
Kaybolmadan, Erimeden
Yarin yarısında....

Geceyi sabaha,
Kışı bahara Kavuşturmak ümit ister
Ya Gecem, sabahım ol,
Ve Kışım baharım
Ya da ümidim ol,
Dön hayalden hayata....

Sözleri cümleye dizmek zor,
Bir daha Söyleyebilir miyim bunları?
Harflerim azalıyor,
Satırlar bitiyor ömrün sayfasında
Ya benim yerime konuş,
Ya bana söz ver
Ya da Satır ekle,
Veya Temiz bir sayfa,
Defterim kapanmadan,
Henüz vakit varken
Güzel şeyler yazmaya....

İstanbul 09.01.16