Bir rüzgar çıkıyor ufuktan, Duyuyorum, netleşiyor; İçimde bir şeyler kıpır kıpır oluyor, Bir şiir belki, ya da bir hayat.
Sonsuz bir özlem sarıyor beni, Yaşamın ayrıntılarını ararken; Hayatın güzelliklerini korumak için, kendini yeniden yaratıyorum.
Bir çiçeğin güzelliği gibi saf ve masum, Bir oyunu merakı gibi cesur ve saf; Yeni bir dünya kazanmak için, Bir yolculuklar başlıyorum yeniden.
Ve şimdi her şiirin peşinde olduğum gibi, bir aşkın peşinde koşuyorum; belki bir hayal, belki gerçek...
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta