Bir Rüyaydı Şiiri - Mehmet Özcan Yasdıbaş

Bir rüyaydı sanki her şey
Kâğıttan gemilerimizle
En uzak kıyıların peşinde
Bir mavi dünyadan
Bambaşka maviliğe
Uçarcasına
Yol alıyorduk
Günler uzun yıllar gibi
Her saat gelincikler tomurcuklanır
Her bakışımız baharları getirir
Sevincimiz yüreğimizden taşardı

Bir albatros olurdu yelkenlerimiz
Bir yunus gibi yarardık denizleri
O aşk gemisinde
Her şey bir rüyaydı
Sevgimiz gibi

Sonra su aldı birden o gemiler
Gün döndü, karardı bulutlar
Ve deniz
Kabardı
Çöktü üstümüze gök kubbe
Biz istemeden o rüyadan uyandık
Elimizde kocaman küfürler
Dudaklarımız mühürlü
Yazık, minicik yüreğimiz küflü
Her şey bir rüyaydı
Sanki hiç yaşamadık
…

Bilmez misin a can
Yüreğinde burkulanlar
Cam kırığından beterdir
Konuştukça diline
Sustukça yüreğine
Acı acı batar durur
Geçer sanırsın
Uyursun, düş kaçağı olur
Rüyalarının duvalarına çarpar
Kalkarsın geceni zehir
Gündüzünü kör eder

Ah bu cam kırığı haller
Bilmez misin a can
İnsanın yüreğini deler
Sevdası burkulur