Bir Rüyanın Manzumesi 'Muhabbet Dostu'

Muhabbet dostunun peşine düştük
Belki bir kaç kişi
Belki sayamayacağımız kadar çok
Ne birbirimizi gördük
Ne gölgelerimiz vardı

Vakitleri sabah ayarladık,
Hoş sedalar eşiliğinde yolculuk
Bir şehre vardık, her yerde dostluk
Zamana aldandık, malum dedik seher
Hayırdır elbet hadiseler

Yüklerimizi yükledik, sırtlarımıza
Ne varsa aldık, elimize geçen
Öğle vakti yola hazırlandık
Kimilerimiz bu şehri son durak sandık

Ufukta hep kırkikindi yağmurları,
Islanmak için hep, uzakları yakınladık
Kimimiz ise yağmurdan sakındık

İşte! dedi muhabbet dostu
İnsanın zavallı hali bu
Düşse kırk damla nurdan su
Sel alır gider onun nurunu

Muhabbet dostunun peşine düştük
Belki bir kaç kişi
Belki de sadece ben
Ve benden bir sürü kişi
Kimi yirmimde, kimi onumda
Bir ben yokum yirmidokuzumda