Bir halkın uyuduğu zamanda
Günün tan attığı yerdeyim
Yorgun ve yalnızım uzun bir yolda
Bir güvercin uykusu gibi ürkek adımlarım
Tanıdık geliyor dost yüzlü çiyanlar
Demirkazık güneyde
İsimsiz bir köy gibi geçtiğim şehirler
Ayaklarımı kanatıyor ezdiğim çiyanlar
Kanımın damladığı yerde çiçekler açıyor
Giderek ağırlaşıyor yüreğimin ağırlığı
Yol arkadaşım oluyor sabah yağmurları
Yayıyor kanımı denizlere doğru
Kararıyor gözümün ışığı
Seçemiyorum yolumu
Ve
Düşüyorum yanağımın üzerine
Umudu diri kentler görüyorum rüyamda
Ağzıma kulaklarıma çiyanlar doluyor
Toprağa karışıyor umudum
Ve
Yoldaş oluyorum seher yeline.
Kayıt Tarihi : 15.4.2020 23:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!