yalnızlığın en zengini1957
bir şeyler sarıyor yaşlı bedenimi
ayaklarımda ayazın kar soğuğu var
başımda sanki yeni bir aşk ateşi
gönüldeki küller rüzgarla savruluyor
kalan son közden yeniden dumanlar
sarıyor bir yerlerimi aklımı beynimi
koşmamı istiyor,yürüyemeyen ayaklarım
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta