Bir rüyadır Edirne,
Uyandığında kabus görmüş gibisindir.
Başlarken korkak ve yalnızsındır,
Çıkarken de korkak ve yalnız olursun.
Ter basan vücudundan çıkan koku,
Sonbahar kokusu gibi gelir sana,
Kalbin rüyanın yoğunluğunu taşıyamayacak kadar yorgundur.
Tıpkı beynin gibi.
Hayatın devam ettiğini unutursun; zaman zaman..
Gözlerin yorgunluğunu belli eder kapanırken.
Açtığında hala Edirne'desindir ve seviyorsundur.
Kayıt Tarihi : 25.11.2002 18:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)