İyi bak yüzüme
Azap çeken kuşları gördün mü
İyi bak sözlerine
Açtığın yaraları gördün mü
Sana ram olan bütün nazarlar
Bir mızrak gibi durur hala göğsümde
Üzerinde parmak izlerin
Ya da onların elleri
Artık sevemiyorum seni
Son kuş da öldü içimde
Bir söz fısıldadı
Kıymetli bir vakitte değildik
Senden küçük bir pencere istemiştim
Senden yalnızca biraz ışık istemiştim
Bir de korkusuz bir uyku
Niçin beklemeliyim bu boşlukta
Bu kadarcıktı ömrüm bu yolculukta
İnanıyorum artık buz gibi mevsimlerin yaklaştığına
Bu güçsüz ellerim soğuk yanığı
Bir hakikatin etrafında toplanamayız
Toparlayamayız artık
Ölü iki yılan gibi süzülen kırgın saçlarını da
Kim kazandı kim kaybetti
Aşk akim kaldı
Ufunetli bir bataklık bu çırpındığımız
Bize yarınlar da kalmadı
Avutulduğun kollarda
Dudaklarda
Belki bir umut vardır hala senin için
Hançerlendiğim
En savunmasız halime geri dönmeliyim
Sonsuza dek uyumalıyım
Sonzuza dek aldanmalıyım
21.07.2020
Kenan KaraKayıt Tarihi : 24.7.2020 18:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kenan Kara](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/07/24/bir-ruyadan-uyanmak-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!