Hayat bir rüya misali, gelir ve gider,
Rüzgâr gibi eser, savrulur ömür.
Sabah doğan güneş, akşam kaybolur,
Zamanın elinde her şey sanki ödünç.
Çiçekler açar, solmak için,
Her mevsim bir vedanın habercisi.
Ne baharın ne yazın kalır izi,
Güz gelir, döker yaprakları dizi.
İnsan da böyledir, bir misafir,
Bir soluk alır, sonra kaybolur.
Ne birikim ne hırs kalır geriye,
Toprakta uyur, sessizce durur.
Zenginlik de geçer, ihtişam da,
Her şey sonunda bir hatıradır.
Bir avuç dua kalır ardında,
Ve birkaç gözyaşı, belki bir sırdır.
O yüzden her gün bir armağandır,
Gün ışığında saklı bir hediye.
Sev, affet, bırak yüreğin dolsun,
Çünkü hayat geçer, iz bırakır geride.
Kayıt Tarihi : 19.12.2024 16:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!