Sanki bilinçaltına yerleştirilmiş yapı,
Açılmayacak gibi kapatılmış çok kapı…
Köy yerinden geçerken çıkamadım düzlüğe,
Kaş göz atanlar varmış ortak kötümserliğe…
Hava, dersen kararmış iftiralar atılmış,
Etrafta tek dost yok şahsımız tam satılmış…
Araç arar bulamam derler, sen kalacaksın,
Ne yol var ne de bir yön başka da yoksa şansın…
Üç genç yanıma gelir vicdansız mı vicdansız,
Birisi gel hocam, der diğeri acımasız…
Hocam, diyen aldatır bir yandan da gülümser,
Tenha yere götürür etrafa verir haber…
Hem korkar hem kaçarım zerre suçum yok iken,
Köyden çıkmam gerekir hem ruhen hem bedenen…
(2015)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 20.11.2016 19:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!