Senin kokundu,o ansızın gelen yastığıma.
Tanımıyordum,biliyorum senindi anlamıyordum.
Sonra,hic hissetmediğim ellerin.Kar tanesi dokunuşlarındı onlar.
Gülüyordun gözlerime,hic olmadığı kadar.
Günaydın dedin,sonra buğulu sesinle günaydın.
Cok gecti artık.
Zaman ayarsız aşk parcaların,
Kalbime asılı kalmıştı,dilek ağacındaki kalpli kumaş parçaların
iklim aşkı öneriyordu yırtılan kalp zarlarımıza.
Ve rüzgar sevgi savuruyordu tüm organlarımıza.
Yaprağın kaderide değismişti artık.Düşmeyecekti söz vermişti sözlerimiz.
Dilimiz ne söylese duymayacakti,sevdaya sağır kulağımız.
Sen bir günaydın demiştin oysa sana has kokunla kulağıma.
Koyvermişti sonra yürekte,namerdin bükemediği bilekte.
Kim tutar ki leylanın mecnuna saplanan aşkını şimdi.
Beynini kanatırcasına düşünürken sevda mavisini.
Oysa kar kaplıydı sevdanın üstü sende altta kalan kardelen.
Nasılsa güneşi görmeden,rüzgarla bir kez bile öpüşmeden.
Sevdanın,aşkın yaprak dökümüdür artık.
Süpürmek bir o kadar serbest....
Tuggenc TuggencKayıt Tarihi : 19.6.2024 02:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!