Bir Rüya Gördüm Şiiri - Ahmet Kölecioğlu

bir rüya gördüm bir garip oldum
bir hayale daldım kapıldım kaldım

bir güvercin gördüm kırılmış kanadı
çırpınıyor titrek yaralı kalbi körpecik gönlü
çok yaşlanmış sanki
gam keder dertler onda kalmış gibi baki
her söze hemen inanmazdım
ondan duyana kadar taki

inandım ona nedense bilmiyorum
samimi buldum söylediklerini
açıkça söylemesede
söyledikleriyle söylediklerine

halbuki ilk tanışmamdı ilk konuşmam
ama inandım
kalbim gönlüm yüreğim
bütün duyğularım hislerim
hepsi birden inandılar doldular

ve ona gönül ismini verdim ilk şöyle dedim
ez yok et karamsarlıklarını haydi ez
o sıkıntılara layık değilsin nedir o
iyisin hassın duyğu dolusun ama dertlisin gönül

biliyormusun gönül ısındım sana hemde çok
ama seni tanımıyorum peki istemiyormuyum
aah gönül ah gelde yüreğime sor
görünmeyen gönül bilinmeyen gönül
birazda bendekine boş hayal denir

tavşan dağa küser dağ habersiz
bir an bir çarpılma olur yürekte sebepsiz
aslında değildir ama nedensiz
fakat bilemezsin anlayamazsın
olursun bir an kendinden habersiz
bir yüreğin duyğularındaki haykırış
birden işlemeye başlar içine sessiz sessiz

işte o an haller olur hallerinde
sanki onunla doluymuşta dünyan
birden bire kalmışın gibi onsuz
sanki her şey ama her şey
onunla onda gibiymiş gibi sonsuz

sonra kendin kendine şaşkın
duyğular halsiz gönül habersiz
gündüzler karanlık gece sabahsız
bahtın mevsimleri kıştır baharsız

ve kendine kızar gönle haykırırsın habersiz

ez bu yüreğide gönül ez
o tanımasada hep seninle o

ez o içmdesin diyor sana desin
ez o kimdir tanımak istiyor seni
ez o dedikçe ezilsin

ne yapıyorsun sen kendine gel kölecioğlu
kaybetme kendini olupta dolu dolu
bunun adı duyğu yolu his yolu
bazı şeyler yaşanmadan biter gelir sonu

Ahmet kölecioğlu 05-01-2012