Sıkıştık dört duvara, etrafımız sarılmış,
Birde hava bulanık, şimşek çakıp duruyor...
Rüzgardan, evimizin tüm camları kırılmış,
Yağmur, bedenimize kırbaç gibi vuruyor...
Kaçmak nede kurtulmak, mümkün değil bu yerden,
Evin her çıkışında, bir nöbetçi bekliyor...
Çöküp kalmışız yere, titriyorken sinirden,
İçimden bir ses bana; burdan kaçış yok diyor...
Belki burda son bakış, belki son nefesimiz,
Gözlerimiz kayıyor, kulaklarımız sağır...
Yavaş yavaş susuyor, kısılıyor sesimiz,
Gözün keserse ağla, gücün yeterse bağır...
Kayıt Tarihi : 1.5.2007 23:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
korkulu bir rüya..............
sana önerim.Kendine ait üslub ve tarzı bulmaya çalış daha yaşında genç ,bunu başarabilecek yeteneğede sahipsin
SEvgiler -Hamit Körken
TÜM YORUMLAR (2)