Bir rüya bir yorum! Şiiri - Ali Koç Eleg ...

Hiçbir bağlantım yoktur
ama Eskişehir’deyim!
Niçin Eskişehir’deyim, bilmiyorum..
Çünkü rüyadayım.
….
Ablam içerden seslendiğinde
Keşan’daki eski evimizin bahçesindeydim

“-Aliii, gel! Nur yağıyor evimize!
Alii gel, gel! Nur yağıyor evimize!
Gitmedim! .
Niye nur yağsın ki evimize?
..
Ablam yetmişinde bir kadın
yanlış düşünüyor yine!
Acele etmedim bu yüzden
sonradan giriverdim içeriye
..
Şaşakaldım salona girince
Nur yağıyordu salonun içine!
Nur yağıyordu evimize!

Ellerimle tutmaya, okşamaya çalıştım onları
Tutulmadılar
Ellerimi acıtmadılar
…
Pırıl pırıldı oda
Işıl ışıl nur yağıyordu evimize
Ayak üstü, içimden dua ettim Rabbim'e

-Allah’ım ne olur rüya olmasın
gerçek olsun bu olay! diye
Çimdikledim kendimi
acıdı sanki, “gerçek! ”dedim.
Sevindim!
…
Anam belirdi bir anda yanımda
Anam gelmişti evimize!
-Hoş geldin anam!
Hoş geldin evimize!
Sarıldım anacığıma
öptüm, öptüm..
Ayrılalı yirmi beş yıl oldu neredeyse.
-Annem sen mi geldin?
- Evet! Dedi, belli belirsizce.
-Evet, ben geldim!
Dudaklarıyla demedi ama,
ben duydum yine de
“Evet! ” dedi anam bize!
..
Sırtında kendi ördüğü hırkasıyla
-Kardeşlerin nasıl? Diye soruverdi
Ağzıyla demedi, ama ben duydum yine de?
-Nasılsınız? diye sordu anam bize
Uzun uzun anlatmak istemedim
-İyiyiz anacığım, iyiyiz! dedim sadece
…….
İçimden çabucak dua ettim Allah’ a
Üç kulhuvallahi
birkaç Elham..
Aklıma ne geldiyse..
N’olur Allah’ım bu rüya değil, gerçek olsun, diye
Sarıldım anama, sarıldım, özlemle.
..
-Neden bana doğru bakmıyorsun? dedim.
Bir şey demedi anam,
vardı bir hikmeti herhalde!
Varmadım üstüne!
Ben de bakmadım anamın gözlerine
…...
Kalabalık bir insan topluluğu içindeyim
Az sonra, teyzemin kızı geldi buraya
-İnanmazsını ama nur yağdı! dedim “evimize”
Annem geldi evimize..
Cevap vermedi teyze kızı..
Baktı sadece..
Anlamadığım bir kargaşa
bol insan vardı çevremizde
..
Eskişehirde’y mişim!
Neden Eskişehir’deyim,
düşünemedim nedense..
..
Sonra düz, geniş şose bir yolda yürüyorum..
Arkadan bir araba çarptı ayağımın birine
Aldı götürdü topuğumun birini
Aldırmadım! .
Yaşıyorum ya, yeter!
Yürüdüm sendeleye sendeleye

Bir mahalledeyim şimdi de.
Bir sokaktan gençler çıktı önüme
Dediler ki:
-Sen bizim arabamızın tekerini patlattın,
parasını öde! ..
Dedim ki:
-Siz çarptınız arkadan bana!
Çoğalmaya başladılar etrafımda
Çoğaldılar..çoğaldılar..
Niyetleri kötü
Geri geri çekiliyorum
Geliyorlar üstüme üstüme
Vazgeçmeye niyetleri yok gibi.
..
Yanımdaki binanın camından seslendi biri:
-Korkma! Para verme! Para verme!
..
Dedim ki onlara:
-Ben öğretmenim!
Yalan söylemem! Gençleri de severim.
Sizin bu yaptığınız zor geliyor bana!
Arkadaşınız çarptı bana!
……
Gençler
birer birer geriye çekildiler hep birlikte..
Haberiniz olsun öğretmenler
Sanırım itibarımız var ötede!
..
Girdim, bana seslenilen binaya
Baktım tertemiz koltuklarda
pırıl pırıl resmi elbiseler içinde
genç subaylar oturuyor yanyana
Geldik göz göze
Selam verdim
Selamımı aldılar birlikte
Baktılar ışıl ışıl gözlerle
0turdum yanlarındaki koltuğa..
……
Az sonra, bir kır yolundayım..
ağacın üzerinde bir genç
bülbülleri çağırıyor ıslık sesiyle
ama ne ıslık
hayran oldum bu sese
durdum dinledim..
orda olsaydınız da dinletseydim size!
….
Bir kuş yuvası var gencin sırtında
incecik dallardan bir yuva
genç yuvayı bağlamış sırtına
bülbülünü çağırıyor yuvanın içine
yuvada kuş tüyleri çarpıyor gözüme
..
Yanık ıslıklar yüreğimi dağlıyor nedense!
selam verdim bu gence
selam aldı, yürüyoruz sessizce
..
Uyandım!
Aklıma ilk gelen
Çanakkale şehidi
öğretmen Etem oldu nedense..
..
Öğretmen Etem nereli bilmiyorum
ama ben Eskişehirdey mişim,
kim götürdüyse!
….
Bu genç,
Arıburnu’nda
anasına yazdığı son mektubunda
bülbül seslerinden söz eden Öğretmen Ethem
olmalıydı bence....
-Ey öğretmenler, sanatseverler
öğretmen Ethem’in selamı var hepinize.
…
Yoldayız,
bir şeyler anlatmaya çalışıyor bana
Dedim:
Ben buralı değilim! Bir iş işin geldim, sadece..
………..
Bir şeyler yediğim park sahibiyle karşılaştım.bir yerde
-Yemeklerin parasını ödemedin! dedi bana
-Ay Allah! yeminim olsun.telaştan unuttum, dedim...
-Hemen geliyorum vermeye
Ama yine gidemedim
Rüya bu!
Olaylar engel oluyor ne hikmetse.

Bir başka yerdeyim şimdi de
-Ey park sahibi!
Ne yediğimi hatırlamıyorum ama, borcum borç!
Yediklerimin parasını ödeyeceğim oraya gelince!
..
Yine anamın evindeyim
Anamın gözlerine bakıyorum..
Yan yan bakıyor anam
İçimde bir burkuntu
Belki de suçluluk duygusu
Çünkü anam, âmâ gitmişti öteye!
Yeşil yelekli anam
özür dilerim, hata bizdeyse! ..
…….
Rüyamda nur yağdı evimize

Bence bu gece,
şehitler anamı getirdiler evimize
Teşekkür ederim şehitler
Teşekkür ederim hepinize!
……………
……….*…….
16.03.2009