Bir rüya Şiiri - A. Yüksel Şanlıer

Tüm ağırlığıyla üzerime çullanan gecede,
çoktan kaybolmuştu,
gözlerime çöken tavan üzerimden,
karanlık gölgeler duvarlar kaybolmuştu, gözlerimden,
birden uyandım,
televizyona baka, baka uyuyabildiğim geceden,
önce birinin, ayak seslerini,
duydum,
sonra gölgesi belirdi camlı kapının arkasında,
o kimsenin,
yalnızdım ve titredim
ve bir korku sardı yüreğimi,
bağırmak istedim de, sesim çıkmazdı boğazımdan,
seslendim korku kısık sesle yavaşça,
kimsin?

Gözlerim çıkacaktı nerdeyse, yuvasından,
nasıl, korktum bir bilsen,
yavaşça korku içinde tekrarladım,
kimsin,
ne istiyorsun, benden?
o anda öyle titredi ki yüreğim,
korkuyla bir kez daha seslendim,
kimsin sen be adam…
açarsan kapıyı,
yersin kurşunu var git oradan sen kimsen,
gölge hala kapının önünde duruyordu,
ve, korkmuyordu benden,
ve sonra, çıt çıkmıyordu,
gördüğüm o gölgeden,
sadece bakıyordu o, camlı iç kapının arkasından,
sonra,
ateş ettim korkudan bir el,
o sıktığım kurşun birden taş oldu,
kırıldı kapının camı.
tuz buz oldu, her yer dökülenden,
ve, sonra,
adamsa kayboldu birden.

Sonra titredim, ve uyandım,
bir de anladım ki ben rüyadaydım,
kan ter içinde kaldım.
o gece uyumadan sabahladım,
ben.

A Yüksel Şanlı er