Bir Ruya Şiiri - Nezaket Toraman

BİR RÜYA
Aylardan on dört haziran
Baharın bitişi yazın gelişi
Dünyamın değişimi
Günlerden cumartesi.
Yıl iki bin üç bir gecenin ardından
Bir bakış gibi masum bir gülüş kadar içten.
Bir açlık kadar arzulu
Tepelerden inmek için uğraşan kar suları gibi..
Bir düşünce bir istek
Sen ve ben olmaktı maksat,
Oldu mu dersin?
Gün ışığa kavuşuncaya kadar konuşmak.
Düşüncelerimiz kilitlendi
Tüm kötülüklerden uzak,
Duygular güzelliklere yöneldi
Gönül aç gönül istekli sevmeye
Özlem dağları aştı hasret ona karıştı
Gözlerde ki nem mutluluktan dı..onu bekliyordu.
Açmayı bekleyen tomurcuk gibi
Her gün yazışıyorlar her gün konuşuyorlardı
Böyle bir sevgi nasıl yeşerdi
Üstelik güzellik değildi aradıkları
Gönüldeki güzelliği görmüşler di,
İnsandılar,sevginin bedelini biliyorlar dı.
Takı o gün gelinceye kadar,
Gün oldu buluştular.
Gözlerde mutluluk yüzlerde sevinç,
Ben + sen biz olalım,
Yeter ki beraber olalım.
VE her şey, her şey güzel di…
Düne kadar…

Sevinç Eser