ayak sesime uyanıyorum.
bir binanın en alt katındayım.
göremezken güneşi,
gümüş kokan derinliğini görüyorum.
duvarın betimlemesi,
içinde gezindiğim bir kaç şiir.
sıradanlığını vuruyorum beynime.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta