Bir Romanın Ortasından Koparılan Sayfa

nefes aldığında, içine çektiğin o kokunun tadı
..
ve sen daha nefesini geri vermeden
unuturdun..

bende, uçurumun kenarında
bir gülüşüne tutunurdum..
isyanlarım, dilimin ucundayken
sözlerimi yutkunur, harfleri özgür bırakırdım..
sen olmazdın, özleminle avunurdum..

sen, özlemime şiirsel bakardın..
" gerçek değil" diye altına imzanı atardın..
oysa; yaşamdaki çirkinliklerden daha güzel
gerçek bildiğin yalanlardan daha gerçekti..

boşluklara şiir yazardım
gün gelir " belki gözler okur" derdim
hiç okunmayacağını bildiğim halde..
şarkılar söylerdim
hiç duyulmayacağını bilsem de
ve
gelmeyeceğini bilsem de
yine de beklerdim..

şimdi
bir romanın ortasından koparılmış
sayfa gibiyiz seninle..