Bir Roman’da İzler17O Orhan Kemal

savcıdan emir
“tek bir oda ver ona
dikkatli davran
mahpusla konuşturma”

damın müdürü
yufka yürekli insan
kuşku götürü
çevirsin gör kendine

yarısı benim
yarısı onunsa gör
suçu büyükmüş
asker ayaklandırma

yirmi sekiz yıl
ceza verilmiş çeker
kapı çalındı
saygısıyla da durdu

müdür sormadı
resme bakarca baktı
şair baba da
duru su gibi uysal

dışarıdan sesler
müdürün odasında
nasıl bir adam
çıkınca görürsün pek

malta da duran
bursa bıçağı gibi
dik bekliyordu
tanıdıkları öptü

aradakiler
uzanan eli sıktı
elli üçüncü
koğuşta iki kişi

biri şairdi
ünlü tanınıyordu
öteki de bir
şairdi kendinceydi

naz etme haydi
okusan şiirleri
Raşit Kemali
heyecanla çıkardı

elinde şiir
yüreği tiktekiydi
şair baba bir
eline bakıyordu

bir kağıtlara
soluklandığı anda
okunan şiir
birikmiş sel gibiydi

yakıyordu da
yeter kardeşim çevir
Raşit duysaydı
uyku balca akıyor

Çankırı’daydı
elinden tuttu dursa
ne kadar varsa
at hepsini mangala

çocuğu döven
baba gibiydi oysa
dıştan öfkeli
içinden üzülendi

şairle çırak
öksürmeye başladı
mangal dumanı
pencereden çıkıyor

Raşit Kemali; Orhan Kemal
Şair Baba:Nazım Hikmet Ran

051012denizligülce