Bir Roman’da İzler 12 Aklına Geleni Kırdı

bir metre boyunda çam kütüğü
omzunda gidiyor eve doğru
ibram aliye anası sorar
yere atınca:“yapılınca gör”
-uyaksız hece-

ilk
kezdi
kendine
güven geldi
yaptığı sazda
yoktu düzen ayar
perdelerinden belli
saz
sana
ses bana
uymuyordu
evdekilerden
baş ağrıtılmasın
diye resital damda
bir
ibram
söylüyor
bir kır eşek
geviş getiren
bakıyor öylesi
trene bakar gibi
-gülce üçgen-

yarıştırdılar
bir sazı tirildedi
bir kır eşeği
anırdı zırıldadı

çekiştirirken
anası ebesiyle
zırıltı dindi
sazı tokuç gibiydi

“çat” sesine de
eşek tepkisiz kaldı
çat kapı derken
anası da sarıldı
-gülce-

ağır aksak bağırıp çağırıyordu ibram
boyuna dönüp dolaş yerine durmadan
teyze oğlunu üsen “enişte” diye çağır
soramadan edemez kardeşine eş olur

dedesinin evinden sandıktır karıştırır
kavı çakmağı tütün ufacıkça tabanca
yarıştırır mı şimdi eniştesiyle kırda
dağın başı duman geçince gelir tavı

ses çıkmaz iki gün sonrası dede sorar
ibramın karşısına üsenin tabancasını
dışarı düşürmemiş dese tabancaya es
goncasını açar gül ninesi içten duyar

ahırı damı gezdi samanlığa da indi
küflenir dedi çıktı yukarıda ninesi
bindi tepesine de“ne aranırsın orda”
acıkınca mı oğul aşı soğur püflenir
-gülce çaprazlama-

041012denizligülcebahçe