.
Görünür bir mavi kapı orada
Nice mutluluklar varmış burada
Osman çocukluğun kalmış şurada
Bizim Osman Mimar’lıkta okuyor,
Küçük Bürüngüz’de hüzün kokuyor..
.
Bir zaman yapılmış ekmek böreği
Kala kalmış orda kazma küreği
Bir yalnızlık var ki yırtar yüreği
Roman yazmış satır satır dokuyor
Küçük Bürüngüz’de hüzün kokuyor..
.
Bu resmi görünce Anamı andım
Şu duvar dibinden gelecek sandım
İçim burkuluyor yandım da yandım
Allah’ım bu resim yürek yakıyor
Küçük Bürüngüz’de hüzün kokuyor..
.
Bu Bürüngüz örneklerden bir tane
Terk edilmiş Anadolum virane
Kilitler vurulmuş bilmem kaç hane
Kızılırmak olmuş zaman akıyor
Küçük Bürüngüz’de hüzün kokuyor..
.
Bir özlem vurur ki yaman mı yaman
Boğaz düğüm düğüm ölüm el aman
Küçük Bürüngüz’e ağıyor duman
Hava da hüzünlü şimşek çakıyor
Küçük Bürüngüz’de hüzün kokuyor..
.
Suat Zobu
***
DOSTLARDAN:
Yanar yürek, yanar eski günlere
Bayramlara, alaylı düğünlere
Bir yol bulup gidebilsek dünlere
Usta coşmuş, sanki bülbül şakıyor
Şiir buram, buram özlem kokuyor.. yargızede / teşekkürler
.
Kayıt Tarihi : 19.7.2018 10:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Konya Mimarlıktan sınıf arkadaşım, meslektaşım, Eğri Çiviler romanının yazarı Mimar Osman Güngör köylerindeki kendi evlerinin resmini paylaşmış. O resimde kendi köyümü, ıssız Anadolumu gördüm. Hüzünlendim. Ha Küçük Bürüngüz, ha diğerleri..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!