Bir Resim Çiz Adı Hüzün Olsun

BİR RESİM ÇİZ ADI HÜZÜN OLSUN
Bir İstanbul sabahında...
Gökyüzü ağlıyordu birazdan olacaklara
onları sadece alacakaranlık gördü.

Ruhlarıda,kalpleride bir çiftdi iki sevgili
ne sevdiklerini bildiler nede sevildiklerini
aslında ikiside sevmekten kaçıyorlardı.

aslında bilseler alın yazılarını mutlu da olacaklardı
birbirlerini birazdan kaybolacak bir yıldız gibi sevdiler
adı tutkuysa tutkulu sevdiler.

kadın kaderine ağlıyordu
gözyaşları sel olmuş durmuyordu
sevdiği yanında ama bu bir rüyaydı ve birazdan bitecekdi.

geceler uzun geçmek bilmiyordu
sabahlar olmak bilmedi...

kadın camdan bakarken sevdiği olmayacaksa eğer
yok olmak istedi yapamadı.
kalbinde o varken gidemedi kacamadı

kadın ruhunun yanındaydı,mutluydu,
fakat bu bir rüyaydı ve bu rüya bitecekdi.

hayat yorgunuydu ikiside
sevmektende sevilmektende yorulmuşlardı.

aslında alın yazılarını bilseler
ikiside birlikde dinleneceklerdi...

sevgili 'alın yazımız birse bir araya geliriz'demişdi

alın yazısı bir araya geliriz düşüncesi kadının içini rahatlatdı.
artık gün ağarıyordu...
onun yanına gitti,sarıldı,mis gibi cennet kokusu
aşkın kokusuydu bu
bu kokuya bir kere daha sevdalandı.

bedenleride kalpleride bir olan
kalbinin sahibine bir kere daha sarıldı.
sadece unutmamak için
huzur bulmak için...
REŞİDE ÖZTÜRK