Haydi! Bir resim çiz kendine
Geçmişin yüzünde bıraktığı çizgilerle
El aman çekip, ince ince özveriyle
Haydi! Bir resim çiz kendine
Hayat bir tuval yılların fırça
Al geçmişini eline sür ustaca
İslat fırçanı ağladığın akşamlarda
Haydi! Bir resim çiz kendine
Rengini alsın her şey
Onca yıl yaşadım diyorsun ya
Acıyı matemi vur siyaha
Ayrılığın vefasızlığın alnına alnına
Haydi! Bir resim çiz kendine
Gülmelerini saklama kat gri tonuyla
Ve serpiştir sehvetli kırmızıyı nokta nokta
Çoluk çocuk, mutluyken sevgili yanında
Duracak zaman değil, sakın ha!
Haydi! Bir resim çiz kendine.
Güneşli günleri altın sarısıyla
Aşkını çiz, aşkı unutma ha! Beyazla
Nasıl da uyanmıştın! O sabah heyacanla
Sür yıllanmış yılların verdiği güruhla
Sür usta, eskimeyen tuvale ustaca
Haydi! Bir resim çiz kendine
Yaşamak, bir tuval değildi ne de olsa
İçin tiriyor değil mi? Çizerken usta
Elinin ayarı kaçmış sen de biliyorsun
Neden yüzünü buruşturdun
Eskisi gibi bakamadığın aynalara
Haydi! Bir resim çiz kendine
Şimdi böyle ürkek ürkek bakarken
Kirpiklerin ağırlaştı birden, hüzzam makamında
Bakamıyorsun değil mi? Artık
Albümlerde topladığın anılara
Haydi! Bir resim çiz kendine.
Dur! Usta; Ne yaptın!
Beyazı boca etmişin,bolca!
Neden yapıyorsun bunu
Gece karanlığı bürünmüş saçlarına
Ah! O, nasılda yakışırdı, biliyorsun
Al eline siyahı,
Yalan söyletemezsin, bilirsin.
Yıllar yılı, senden çeken bu adama
Durma! Sür! Usta!
Haydi! Bir resim çiz kendine
Yoruldum deme, yorulanın işi yok bu dünya da
Çekti gitti diyenler, dinleniyorlar toprak altında
Neler gördüm neler, bir bilsen diyorsun ya!
Gördüğün dostu, düşmanı da usta
Haydi! Bir resim çiz kendine,
.
Kayıt Tarihi : 17.5.2020 01:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!