Bir Resim Şiiri - Muhterem Aslan

Canım sıkıldı oturdum dükkanın önüne
Resmini çizmek istedim canlı sokağın
Bakmadı kimse bana ki bakayım gözüne
Göremedim içini en derin odağın

Oturmuşken dedim kaldırımları çizeyim
Pislik içindeydi yerler elim gitmedi
Yeni mi tanıyorum yoksa ben neredeyim
Gözüm daha önce bunları görmedi

Dükkanları mı dediniz? Onları çizemem
Bilirim mutsuz insanlar vardır orada
Çizip de boyalarımı hiç heba edemem
Çünkü resme bakan mutlu olsun burada

Ağaçları bari çizeyim diye düşündüm
Betonlar içinde acıdım hallerine
İşte dayanamadım yine fikrimden döndüm
Allahım kalmışız kimlerin ellerine

Neyse zaten resim yeteneğimde yok benim
Vardıysa da kaçtı artık bilemem onu
Zaten hayatın hepsi tek başına bir resim
Kim bilir aramak manasızdır bir konu